کرامات امام زمان(عج)
معجزات و کرامات بسیاری از آن امام عزیز صادر شده است که ذکر آن‌ها نیاز به یک کتاب جداگانه دارد. ولی در اینجا به چند نمونه آن‌ها اشاره می‌کنیم:
شفای نابینا
دانشمند فاضل، شمس‌الدین محمدبن‌قارون نقل می‌کند که مردی به نام «نجم» ملقب به «اسود» در دهکده معروف به «دقوسا» واقع در کنار فرات زندگی می‌کرد. وی مردی خیرخواه و نیکوکار بود و زنی به نام فاطمه داشت، او نیز زن صالح و با تقوایی بود و دو فرزند داشت. از اتفاق، زن و شوهر، هر دو نابینا شدند، سخت ناتوان گشتند، این حادثه در سال 712 اتفاق افتاد، زن و مرد مدت زیادی را بدین‌گونه گذراندند، تا اینکه یکی از شب‌ها زن حس کرد دستی روی صورتش کشیده شد و گوینده‌ای به او گفت: «خداوند نابینایی تو را برطرف ساخت. برخیز و برو نزد شوهرت ابوعلی و در خدمتگزاری او کوتاهی مکن.» زن نیز چشم خویش را باز کرد و دید خانه پر از نور است، فهمید که ایشان قائم آل محمد (صلی الله علیه و آله) بوده است(بحارالانوار، علامه مجلسی، ج52، ص74. ).
خبر دادن از غیب
از پسر مهزیار نقل شده که در سفرى با کشتى همراه پدرم بودم و مال زیادى به همراه او بود. پدرم، دچار بیمارى سختى شد و گفت: « من، در حال مردن هستم». و در مورد آن اموال، وصیت کرد که آن ها را به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) بدهم. از این وصیّت تعجّب کردم، ولى مطمئن بودم که پدرم بیهوده سخن نمى گوید. با خود گفتم: «اگر امر برایم روشن شد، مانند دوران امام حسن عسکرى (علیه السلام) به وصیّت عمل مى کنم و الّا آن را صدقه مى دهم.».
مدّتى در عراق بودم تا این که فرستاده اى از جانب امام زمان (علیه السلام) آمد و مشخصّات مال و محلّ مخفى کردن آن را گفت و حتّى بعضى از مشخّصاتى را که خودم هم نمى دانستم، بیان کرد و من هم مال را به او دادم. (الغیبة ـ شیخ طوسی ص 283)
توسل سرباز امام زمان (عج)
یکی از طلاب مازندران این چنین نقل کرد که:
« بعد از تعطیلات درسی حوزه، عازم گرگان شدیم. در گرگان بعد از پیاده شدن،
زن، بچه و وسایل همراه را به پیاده رو بردم و به انتظار ماشین بودیم که ما را
به روستا برساند. در همین هنگام، ماشینی جلوی ما توقف نموده و یکی از
سرنشینان ماشین به طرف ما اسلحه کشید، من که از همه جا مأیوس بودم و از روی
خلوص نیت و توجه کامل فریاد زدم: « یا امام زمان! »
ماشین بدون تیراندازی رفت. بعد از چند دقیقه انتظار، دیدم
ماشین گشت سپاه آمد، جلوی ما توقف نمود و صدا زد: « حاج آقا! بفرمایید سوار شوید. » همه سوار شدیم و ماشین حرکت کرد، به من
گفتند: « ما در فلان مسیر بودیم، یک وقت دیدیم آقا سیدی جلوی ما را گرفت و
فرمود: بروید در فلان خیابان، طلبه ای با زن و بچه منتظر ماشین است. و ما طبق
گفته آن سید آمدیم، حالا هر کجا می خواهید بروید بفرمایید که شما را برسانیم.
» من هم جریان خود را گفتم و اینکه متوسل به آقا امام زمان علیه السلام شدم،
معلوم شد که آن حضرت سفارش ما را نموده و اینها را به یاری ما فرستاد.
امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: «هیچ معجزه اى از معجزات انبیا نیست مگر این که خداوند آن را به دست حضرت قائم (عج) براى اتمام حجّت، بر دشمنان ظاهر خواهد کرد.». (منتخب الأثر فی الإمام الثانی عشر، لطف الله صافى، ص 312)
